pokonać przeszkody

См. также в других словарях:

• pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… …   Słownik języka polskiego

• punkt — 1. Coś ruszyło z martwego punktu; ruszyć z martwego punktu «coś jest realizowane po przerwie, kontynuowane, ponieważ udało się pokonać przeszkody uniemożliwiające tę realizację; podjąć realizację lub próbę dokończenia czegoś»: Sprawa budowy toru… …   Słownik frazeologiczny

• przeszkoda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przeszkodaodzie; lm D. przeszkodakód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co przeszkadza, utrudnia lub uniemożliwia zrobienie czegoś, dotarcie dokądś itp.; zawada, trudność :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… …   Słownik języka polskiego

• kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

• opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …   Słownik języka polskiego

• parcours — [wym. parkur] m IV, D. parcourscoursu [wym. parcourskuru a. parcourskursu] Ms. parcourscourze; lm M. parcourscoursy, sport. «teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody» Trudny, niebezpieczny parcours. Pokonać, przejechać parcours… …   Słownik języka polskiego

• przewalczyć — dk VIb, przewalczyćczę, przewalczyćczysz, przewalczyćwalcz, przewalczyćczył, przewalczyćczony przewalczać ndk I, przewalczyćam, przewalczyćasz, przewalczyćają, przewalczyćaj, przewalczyćał, przewalczyćany «walcząc przezwyciężyć, przemóc coś;… …   Słownik języka polskiego

• przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… …   Słownik języka polskiego

• tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… …   Słownik języka polskiego

• walić [bić] głową o [w] mur — {{/stl 13}}{{stl 7}} starać się bezskutecznie, rozpaczliwie osiągnąć coś, dokonać czegoś niemożliwego, pokonać nieprzezwyciężalne trudności, przeszkody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że walili głową w mur, bo nic się nie dało zrobić. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień